KOPALNIA "JAN" |
||||
| * GOSPODARKA < PRZEMYSŁ < WYDOBYWCZY < KOPALNIE WĘGLA KAMIENNEGO | ||||
| * SPIS < STRONA GŁÓWNA < NOWOŚCI | ||||
|
|: OPIS i HISTORIA |: NA STARYCH MAPACH |
|||
 - |
||||
KOPALNIA "JAN" |
||||
| * GOSPODARKA < PRZEMYSŁ < WYDOBYWCZY < KOPALNIE WĘGLA KAMIENNEGO | ||||
| * SPIS < STRONA GŁÓWNA < NOWOŚCI | ||||
|
|: OPIS i HISTORIA |: NA STARYCH MAPACH |
|||
- |
||||
OPIS i HISTORIA |
||||||||||||||||||||||||
        |
Powstała w 1880 roku, na pograniczu dąbrowskich kolonii Dębniki i Korzeniec, mała kopalnia węgla kamiennego. Należała do kupca warszawskiego i jego wspólników, Franciszka ŁAPIŃSKIEGO. W 1887 r. większość udziałów kopalni przechodzi w ręce Wsiewołoda ISTOMINA i NADARKIEWICZA. W 1894 roku staje się własnością firmy "Sukcesorowie hr. Walewskiego". Mimo stosunkowo dobrego jak na niezależną kopalnię, wyposażenia technicznego (8 maszyn parowych o łącznej mocy 450 KM), wydobywano tu w pierwszych latach XX wieku tylko około 60 000 ton rocznie. W większych kopalniach w tym czasie wydobycie wynosiło kilkaset ton rocznie. W kolejnych latach, w skutek napływu do kopalni wód gruntowych, wydobycie w kopalni malało. 29 sierpnia 1901 roku doszło do katastrofy. Na skutek zaniedbań i chciwości jej obecnego na ten czas właściciela, Goldsteina, kopalnia została zalana wodą z sąsiedniej zatopionej kopalni BARBARA. 3-ch górników straciło życie, a 23 zostało rannych. Powodem było pęknięcie ściany wydobywczej, która była zarazem ścianą oddzielającą kopalnię "JAN" od kopalni "BARBARA". W 1909 roku kopalnia zostaje ponownie zalana wodą, tym razem ze starych wyrobisk. Kopalnię zalano i zamknięto w 1911 roku. Tereny w 1914 roku zostały zlicytowane. Nabyło je Towarzystwo "FLORA" i przyłączyło do kopalni "FLORA". Kopalnia posiadała dwie sztolnie: JAN I to sztolnia, której głównym zadaniem było odprowadzanie wody. Dodatkowo poprzez tą sztolnię transportowano również urobek. JAN II to sztolnia która była pochylnią odchodzącą od szybu "MARIUSZ". Jest to najlepiej zachowana sztolnia wraz z podbudową szybu głównego. Urobek z Szybu "MARIUSZ" był transportowany na główny skład kopalni "FLORA" linową kolejką gondolową. Kolejka ta łączyła szyb "JAN II" z szybem "JAN I" i dalej dochodziła do składowiska położonego w pobliżu linii kolejowej Warszawsko-Wiedeńskiej. Następnie urobek był przewożony na skład florowski. Nie ma jednak jednoznacznie określonego sposobu. Źródła mówią o odcinku kolejki linowej ponad linią kolejową, jak również o transporcie kolejką wąskotorową pod mostkiem pod linią kolejową. Wiadomo natomiast, że mostek ochraniał kolejkę transportującą piasek podsadzkowy do kopalni "FLORA". Na skutek licznych zaniedbań w urządzeniach odwadniających, doszło we wrześniu 1945 roku do poważnej awarii, której skutkiem było zatopienie szybu "MARIUSZ".         Po kopalni pozostała hałda o zwyczajowej nazwie "Jan" lub "Czarna Hałda". Została częściowo zabudowana od strony północnej. Można też zobaczyć dwie pochylnie (JAN I w okolicy ulicy Długosza) oraz (JAN II - szybu "MARIUSZ" na Zielonej). Pozostała też część zabudowań warsztatów i stajni przy dawnym szybie "MARIUSZ" na Zielonej. Obecnie przystosowane do celów mieszkalnych i produkcyjnych. |
|||||||||||||||||||||||
| - |
||||||||||||||||||||||||
NA STARYCH MAPACH   |
||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||
aktualizacja : piątek, 13 luty 2009. 
Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie i powielanie
wyłącznie za zezwoleniem autora.
