-

KOPALNIA "FLORA"
		* GOSPODARKA < PRZEMYSŁ < WYDOBYWCZY < KOPALNIE WĘGLA KAMIENNEGO
		* SPIS < STRONA GŁÓWNA < NOWOŚCI
			|: OPIS i HISTORIA |: NA STARYCH MAPACH
	-

		OPIS i HISTORIA
		Założona w 1875 roku w Gołonogu, przez Macieja STOCHELSKIEGO pod nazwą "MACIEJ". W 1881 r. przeszła na własność Władysława BOGUSŁAWSKIEGO, który w 1883 r. sprzedał ją Austryjackiemu Bankowi Krajowemu (Laenderbank). W latach 1890-1914 r. przyłączono do niej kopalnie: "KAZIMIERZ", "ZOFIA", "ALEKSANDER", "WŁADYSŁAW", "MIKOŁAJ", "FRANCISZEK" i "JAN". Rejon eksploatacji zmieniał się w miarę wyczerpywania się zasobów, m.in. w latach 1910-1930, kopalnia prowadziła eksploatację na polach koło Strzemieszyc, przez szyb "ALBERT". Urobek był transportowany kolejką linową na składowisko przy ulicy Florowskiej. Zachowały się elementy sztolni pochyłej oraz miejsce po szybie głównym. W 1903 r. Bank Krajowy stworzył spółkę pod nazwą "Towarzystwo Akcyjne Kopalń Węgla Flora", która przejęła samą kopalnię "FLORA" oraz sąsiadujące pola górnicze. Wydobywano tu 200 000 do 300 000 ton węgla rocznie, co w tym roku było największym wydobyciem ze wszystkich kopalń dąbrowskich. Zainstalowane w 1904 roku maszyny parowe miały moc 1000 KM, W 1908 roku, maszyny te dysponowały już mocą 2000 KM. W 1913 r. większość akcji kopalni, wykupili kapitaliści francuscy. Od 1919 roku władzę w kopalni sprawuje Towarzystwo Akcyjne Kopalni Flora w Dąbrowie. Sytuacja kopalni polepszała się. Dobra passa trwała do 1923 roku. Po przyłączeniu do Polski części Górnego Śląska, wraz z dobrze oprzyrządowanymi kopalniami, tamtejsze zakłady były konkurencyjne w stosunku do zagłębiowskich. Trudną sytuację, pogłębiła hiperinflacja trwająca do stycznia 1926 roku. Dodatkowo sytuację kopalni pogorszyła wojna celna 1925 roku pomiędzy Polską a Niemcami, która spowodowała odcięcie kopalń górnośląskich i zagłębiowskich od odbiorców w niemieckiej części Górnego Śląska. Kapitał francuski w 1932 r. sprzedał kopalnię hurtownikom węglowym Bernardowi HOLENDERSKIEMU, Nachmanowi GUTTMANOWI i ich wspólnikom. Nastają lata II wojny światowej. Polityka hitlerowskich Niemiec miała na celu całkowite opanowanie potencjału produkcyjnego Górnego Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego. Moce produkcyjne miały być przejęte przez kapitał monopolistyczny, prywatny lub państwowy. W każdym przypadku musiał być ściśle powiązany z planami niemieckiej polityki wojennej. Realizację podjęto zaraz po opanowaniu Zagłębia jeszcze we wrześniu 1939 roku. Już 6-go września 1939 kopalnia zostaje przejęta pod zarząd komisaryczny Głównego Urzędu Powierniczego Wschód (Haupttreuhandstelle Ost) w Berlinie. Placówka ta powstała specjalnie do przejmowania mienia i obywateli Polski, i innych państw, z którymi Niemcy prowadziły wojnę. Od 01.01.1942 r. kopalnia "FLORA" zostaje przekazana koncernowi Preussische Bergwerks und Huttenaktiengesellchaft (Preussag). Firma ta była oparta wyłącznie na kapitale państwowym. Koncern posiadał już wcześniej kilka z kopalń na terenie Górnego Śląska. W czasie wojny rozszerzał działalność w oparciu o polskie zagłębia węglowe, w tym głównie o dąbrowskie. W Sosnowcu powstała nowa filia koncernu, której podlegało 8 zespołów kopalń (Werksdirektionen), z których jedna, "Graf Reden", mieściła się w Dąbrowie. Wydobycie prowadzono w sposób rabunkowy i bez prac remontowych, tylko przez jeden szyb o nazwie "MARIUSZ". "JAN II" to sztolnia która była pochylnią odchodzącą od szybu "MARIUSZ". Jest to najlepiej zachowana sztolnia wraz z podbudową szybu głównego. Zachowała się też część zabudowań technicznych tego szybu. Urobek z Szybu "MARIUSZ" był transportowany na główny skład kopalni "FLORA" linową kolejką gondolową. Kolejka ta łączyła szyb "JAN II" z szybem "JAN I" i dalej dochodziła do składowiska położonego w pobliżu linii kolejowej Warszawsko-Wiedeńskiej. Następnie urobek był przewożony na skład florowski. Nie ma jednak jednoznacznie określonego sposobu. Źródła mówią o odcinku kolejki linowej ponad linią kolejową, jak również o transporcie kolejką wąskotorową pod mostkiem pod linią kolejową. Wiadomo natomiast, że mostek ochraniał kolejkę transportującą piasek podsadzkowy do kopalni "FLORA". Kopalnia "FLORA" była czynna do marca 1945 roku, a w czerwcu została przyłączona do kopalni "Generał Zawadzki" (PARYŻ). Na skutek licznych zaniedbań w urządzeniach odwadniających, doszło we wrześniu 1945 roku do poważnej awarii, której skutkiem było zatopienie szybu "MARIUSZ". Na terenach kopalni Flora powstało między innymi przedsiębiorstwo "DAMEL". Zachował się poflorowski Biurowiec, Klub Górniczy, Dom Dyrektora, Cechownia i fragment stajni końskiej. W latach 70-tych XX w., zlikwidowano dużą hałdę poflorowską, pozostałość po eksploatacji szybu "Wiktoria". Dzisiaj w tym miejscu jest między innymi nowe osiedle domów jednorodzinnych oraz część osiedla przy ulicy Morcinka.
		-
		NA STARYCH MAPACH

aktualizacja : piątek, 13 luty 2009.

Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie i powielanie wyłącznie za zezwoleniem autora.